Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014

Αν...

Ο καφές τελείωσε και έπρεπε να βρουν μία άλλη δικαιολογία να βρεθούν πριν χωριστούν. Για ακόμα μία φορά κανείς δεν το τόλμησε. Χαιρετήθηκαν και ακολούθησαν αντίθετες κατευθύνσεις. Χωμένοι στις σκέψεις τους και οι δύο.
"Και να την ξαναδώ τυχαία;"
"Αν δεν τον ξαναδώ ποτέ;"
Τίποτα δεν είναι το ίδιο μετά από αυτό το απλό καφέ.

Χάρηκε που τον είδε ξανά και ας είχε αλλάξει. Το πρόσωπο του είχε γεμίσει με προβληματισμούς.
Προβληματίστηκε που την είδε. Νόμιζε ότι την είχε θάψει στο πέρασμα του χρόνου και αυτό ήταν αρκετό. Άλλαξε από τότε. Μεγάλωσε και ωρίμασε. Και εκείνος απλά συνεχίζει τα ίδια λάθη.
Εκείνη ελπίζει και εκείνος φοβάται να την αντιμετωπίσει.
"Αν χάσει τον αυτοέλεγχο της και δώσει μία ευκαιρία;"
"Αν αυτή την φορά τα κάνει όλα σωστά;"
Θέλουν να ζήσουν αλλά η λογική δεν τους αφήνει. Ο εγωισμός δεν είναι καλός σύμμαχος έτσι και αλλιώς σε θέματα καρδιάς.
Πρέπει να την ξαναδεί. Θα της τηλεφωνήσει. Ελπίζει να δεχθεί. Θέλει να την ρωτήσει τα δικά του "γιατί". Φοβάται να απαντήσει τα δικά της όμως.
"Αν τα ξεχάσουμε όλα, μπορούμε να αρχίσουμε από το μηδέν;"

Σε συνέχεια από το Γιατί...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου